Wieża

-
Uśmiechnięta, roześmiana
biegniesz poprzez pola.
Prawą ręką trzymasz tego,
kogo bardzo kochasz.
Włosy muska ci wiatr.

Przy twym lewym boku postać.
Tylko ty ją widzisz.
Swą urodą świat przyćmiła.
Imię jej Samotność brzmi.

To nie była Miłość...

Obsypana rubinami
zamknięta siedzisz w wieży.
W prawej ręce srebro błyszczy
słońca blaskiem odbitym,
światłem jego promieni.

Przy lewym nadgarstku
biała chusteczka.
Już nie jest biała.
Czerwona od krwi.

To nie są rubiny...

Siedzisz tak
zamknięta w wieży.
Znikąd ratunku.

Zamyślona, zapłakana
spoglądasz za okno.
Włosy muska ci wiatr.

Komentarze

  1. melancholia.8 listopada 2017 07:17

    Skłania do refleksji...

    OdpowiedzUsuń
  2. apagroup.pl8 września 2018 16:13

    Ten blog oceniam bardzo wysoko.Na pewno będę bardzo często tu zaglądał.

    OdpowiedzUsuń
  3. forum centrale telefoniczne9 października 2018 19:27

    Jakbym mógł to bym coś doradził autorowi tego bloga.Tylko nie będę się wtrącał.

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Fantom

-
Leżysz na ziemi, Na wznak. Czujesz pod sobą Rozłożony koc. Jest ci miękko. Jego ciepło sprawia, Że chcesz już zamknąć oczy... Teraz. Nadszedł czas. Mdlejesz... Nie! Stój! Jeszcze okulary. Zdejmij je. Odłóż w bezpieczne miejsce. Zadzwoń po pogotowie. Teraz możesz zrobić to, co planowałeś... Szkoda tylko, Że nigdy tego nie przewidziałeś... Leżysz teraz, Twoje ciało Przenika chłód kamiennej  posadzki. Na nosie masz Połamane okulary. I nikt nie zadzwonił Po pomoc... Oto mój pierwszy wiersz, pisany w duecie z koleżanką. Dzięki melancholia. ! Zapraszam na jej bloga:  http://biala-mewa.blogspot.com/
Czytaj więcej

Szczęście

-
Szczęście- Złoty piasek. Im mocniej zaciskasz dłoń, By go utrzymać, Tym prędzej przesypuje się Między palcami. Myślisz, Że zatrzymałeś jego resztki. Cieszysz się. Aż dotrze do ciebie, Że pozostały nie powróci. Zginie na pustyni. Ostatnie ziarenka, Które ostały się w twojej garści, Wysypują się Nie wiadomo kiedy.
Czytaj więcej